3096 Gün / Natascha Kampusch

10 yaşındayken kaçırılan Natascha'nın 8 buçuk yıl süren dramı ve asla pes etmeyen bir kadının azmi anlatılıyor 3096 Gün'de.  Dünya üzerinde sayısız çocuk kaçırılıyor, tecavüze uğruyor, öldürülüyor, çok azı bulunup ailesine teslim ediliyor. İşte Natascha da bunlardan sadece biri.  3096 gün boyunca akıbeti belirsiz kalan Natascha, kararlılığının, dirençli ve sabırlı karakterinin rehberliğinde kurtuluşa ulaşma şansını yakalıyor.

Natascha'nın gerçek yaşam öyküsünden romana ve sinemaya aktarılan 3096 Gün, iç yakan,insanı insandan soğutan acı bir gerçeği tokat gibi vuruyor ruhumuza: Dünyada çocuk olmak zor, kadın olmak zor ama galiba insan olabilmek çok daha zor.

"Sen benimsin, sana istediğimi yaparım." diyor celladı Natascha'ya. Psikopat eğilimleri olan adamın dayak, aşağılama, tehdit, açlık cezası ve tecavüzlerine rağmen, Natascha, müthiş bir kararlılık içinde, umudunu hiç kaybetmeden, kapatıldığı izbe yerden gün ışığına sekiz buçuk yıl sonra çıkma başarısını gösteriyor.

Hikaye gerçek, yaşanan gerçek hikayelerden biri, onu özel kılansa, mağdurun bunu anlatabilmesi... Okuyun, izleyin, insan olmaktan bir kez daha utanın benim gibi. İnsan doğmak mı, insan olabilmek mi varın siz karar verin!..

Clarissa / Stefan Zweig

"Bir ülkenin önemi, onun ölmüş büyüklerinin sayısıyla orantılı değildir. Yaşayanları önemlidir. "

Şirin Okuma Süsleri

Çocuklara okumayı sevdirmek zordur, bilirim. Hele ki, ödev gibi algıladılarsa daha da zorlaşır bu sevgiyi aşılamak. Özellikle günümüz dünyasında... 

HANİ KUŞLAR ÖZGÜRDÜ

Hani kuşlar özgürdü baba? Tarla kuşlarını gördüm yine Hazin tarla kuşlarını Yol kenarlarında Tarla kuşları,hüzünlü,yorgun ve aç... Hani kuşlar özgürdü baba?.. Yerdeki kuru ekmeği gagalayan kuş mu özgür Yavrusuna bir tas çorba kaynatabilen anne mi?  Hangisi daha özgür ki? Akşam evine ekmek götürebilen baba mı?... Hazin tarla kuşları,yol kenarında Çöplük yığınlarında Özgür tarla kuşları... Sokak kuşları,sokak çocukları… Aç,sahipsiz ve de yorgunlar Hangisi daha özgür baba? Hani kuşlar özgürdü? Bir kanat çırpışıyla, Hayaller ülkesine uçup giderlerdi hani? Hani yürek kocamandı baba? Dünya kocamandı hani? Öyleyse niye aç tarla kuşları? Yetmiyor mu büsbüyük dünyanın nimeti? Çocuklara artıran olmamış mı? Hani özgürdü kuşlar? Sokak çocukları da mı özgürdü yoksa? Çöpe atılan bir saatlik bebek, Yuvaya terk edilen minik bir yürek!. Sevgi yoksulu yalnız kalpler... Öteki sıcak evinde Çöpe atarken mi daha özgür  Kuruyan ekmeği Beriki çöpte yiyecek ararken mi?.. Söyle baba! Açın halini bilmeyen zavallı tok insan mı?.. Hangisi daha özgür? Söylesene Biz özgür müyüz baba? Çocuklar da özgür mü baba? Alin’nin pabuçları yırtık Su alıyormuş yağmurda Makarna yemekten beyni gelişmiyormuş Saman kafa diyorlar ona Bir de Pırtık Ali derlermiş  Okuldan sonra sokakta oynarken Üstü başı yırtıkmış zira Hep yarı çıplak Zaten ev de soğukmuş Yanmazmış sobaları Söyle Ali özgür mü baba? Tarla kuşları gibi Açken ve de yoksul Cılız ayak bilekleri çıplak Üşürken minik parmakları Düşleri bile yoksul... Söylesene O da özgür mü baba?

Dünya Dar Bugün

Çocuk olsam, diyorum

Yok yok, olmaz

Çocuğa dünya dar bugün

Kadın olsam, diyorum

Vazgeçtim, olmaz

Kadına dünya dar bugün

Adam olsam, diyorum

O da zor

Adam olana dünya dar bugün

İnsan olsam, diyorum

Yok olmaz

Baksana, insanlık kimlere kalmış

İnsan olana dünya dar bugün

Hobi 3

Eğer Bir Yolu Varsa

eğer bir yolu varsa

merdiven dayayacağım

bulutlara

taht kuracağım bir kuşun 

kanadına

şeker atacağım ölü çocuklara

ve gülmeyi öğreteceğim 

yeni doğanlara

Başarı

Direksiyonda biz olsak da, her zaman elimizde mi ki her şey?!..  Yol ve yol arkadaşlarının kalitesi  ve ayağımıza takılan taşların büyüklüğü de önemli tabi. Biraz da talihin iyi olmalı ki...

Eğer her şeye rağmen mutlu olabiliyorsak,  yani gerçekten mutluysak, yasaklanmamışsak mutluluğa; yürekten gülebiliyorsak, vicdan duvarına çarpmadıysa yaptıklarımız, başarılıyız demektir. Zira hayatta en büyük başarı mutluluktur bence, huzurdur, göçüp giderken son nefesi rahat verebilmektir başarı... 

"Başarı: Çok ve sık gülmek, çocukların sevgisini ve akıllı insanların saygısını kazanmak, içtenlikli eleştirilerin kıymetini anlamak, kötü arkadaşların yoldan çıkma girişimlerine dayanabilmek, güzeli anlamak, başkalarında en iyiyi bulmak, sağlıklı bir çocukla güzel bir bahçe ya da saygın bir sosyal durumla biraz daha iyi bir dünya bırakabilmek, HATTA BİR TEK KİŞİ BİLE OLSA, BİRİLERİNİN SİZ YAŞADIĞINIZ İÇİN DAHA RAHAT NEFES ALDIĞINI ÖĞRENMEKTİR." 

                                                                                                                

                                                                                                                             Ralph Waldo Emerson

Türkü

Eskiden beri türkülerin yeri ayrıdır gönlümde, zira her duyguya bir karşılık vardır onlarda. Ezgileri başka türlü işler içime, sözleri başka türlü... Doğa, kahramanlık, törenler, ölüm, ayrılık, aşk, iş türküleri... Ne türden ararsanız var yani. Kimi eğlenceli kimi acıklı türküler, her zaman benim baş tacım oldu. Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun dediği gibi: " Köy türküleri, dilimizin tuzu biberi"...

Köprüye varınca köprü yıkıldı

Üç yüz atlı birden suya döküldü

Nice yiğitlerin beli büküldü

Nettin Kızılırmak allı gelini

Gelini gelini benim yarimi

Ağıtlar, acı ve vakitsiz ölümleri anlatan türkülerimizdir. Hastalık, cinayet, kaza gibi nedenlerle yaşanan ölümler için yakılır. Daha çok da çocuk ve genç ölümlerini anlatır. Sözleri kadar ezgileri de acıklıdır. Kızılırmak köprüsünün yıkılmasıyla boğularak ölen Hürü gelin ağıtı gibi... Bazıları da o kadar eğlencelidir ki, her duyduğumda içimi bir neşe kaplar, gülerim.

Sabahleyin erken çifte giderken, aman aman

Öküzüm torbadan düşmüş gördün mü?

Manda yuva yapmış söğüt dalına, aman aman

Yavrusunu sinek kapmış gördün mü?

Edebiyatımız koca bir derya, çeşitli ezgilerle söylenen anonim halk şiirinin bir parçası olan türküler de bu enginliğin içinde ışıldayan bir hazine. Söyleyeni belli, aşık tarzı ürünlerinden olan türküler de var bu deryada. Hem anonim hem aşık tarzı ürünlerinde var olan bu tür, Türk edebiyatının en zengin alanıdır.

Bentleri, yapı ve sözleri bakımından iki bölümden oluşur. Birinci bölüm, türkünün asıl sözlerinin bulunduğu, diğeri ise, kavuştak dediğimiz bağlama dizelerinin bulunduğu bölümdür. En çok akılda kalan bölüm bağlamayı yapan nakaratlardır, o nedenle de çoğunlukla bu kavuştak dizeleriyle adlandırırız türkülerimizi. Tabi sadece dörtlüklerden oluşan kavuştaksız türkülerimiz de var ya da üçlüklerle kurulanlar, mani tipinde olanlar, karşılıklı konuşma şekinde olanlar, beyitlerle kurulanlar vs.

Senin yazın kışa benzer

Bir sevdalı başa benzer

Çok içmiş sarhoşa benzer

Duman eksilmeyen dağlar

A dağlar ah ulu dağlar

Eşinden ayrılan dağlar

Her birinin ayrı bir hikayesi, bir yaşanmışlığı vardır. Her biri yüzyılları aşarak günümüze ulaşmış bizden kopan ve bizi tamamlayan parçalardır. Müziğin her türlüsü değerli tabi ama türküler bir başka vesselam. Benim gönlümde bağlama sesinin yerini alacak bir başka saz yok, bağlama ve türkü, hele bir de duygusalsa, alır götürür başka diyarlara...

Sen de gider isen bizim illere

Sana neler diycem dur seher yeli

Tanrı emanetim yare bir selam

Götür bir tenhada ver seher yeli

...

Eser seher yeli sabaha yakın

Nazlı yar uykuda uyarman sakın

Açılmış gerdanı benlere bakın

Düşünde ne görür sor seher yeli

23 Nisan

Çoğumuz için bayram coşkusu ilk okul sıralarında başlamıştır. Günler öncesinden hazırlıklar yapılır, sınıflar süslenirdi. Şiirler ezberlenir, en güzel giysiler hazırlanırdı o gün için. Bizim bayramımızdı ne de olsa, içimizde büyük bir sevinçle beklerdik o günü, ne hikmetse hep yağmur yağardı, bizim bayramımızda, özenle ıslanır, doyasıya mutlu olurduk. Gün sonunda yorgun, ıslak ama sevinçli girerdik yatağımıza. Bugün artık bir yetişkinim, yine bir çocuk bayramı arefesinde, biraz buruk içim. Kendimi bildim bileli heyecanlandığım çocuk bayramında, çocuklarım adına, ülkem adına biraz endişeliyim. Karanlık günlerden geçtiğimiz bu dönemde, bu toprakların umudu olan, bizlerin geleceği için mücadele etmiş olan büyüklerimize, ülkem adına mahcubiyet duyuyorum bugün. 

Bak Öldüm İşte

Ey dünyam 

Yine alt ettin beni

Oysa doğurduğun çocuktum

Şimdi canım yanıyor bak

Değdi mi beni öldürmeye

Kuşlar ve Çocuklar

Yol yorgunu kuşlar

Bir tarlada konakladılar

Ekmeksiz, aşsız yol yorgunu

Çocuklar, kuşlarla arkadaştılar

Memleket

Şairin 40'lı yılların Türkiye'sinde dile getirdiği bu istekler, günümüz Türkiye'si için adeta ütopya haline geldi. Belki yüzde yüz mutluluk, sınırsız refah, bolluk, bereket imkansız ama bari ortalama bir huzuru yakalasak artık bu memlekette.  Tamam, dünyanın en mutlu ülkesi olamayacağız ama hiç değilse ön sıralara yakın bir yerlerde dursak. Ölümler ecelden, koşuşturmalar günlük rutinden olsa!... 

Geçmişe dönüp bakabilsek hep birlikte, bu topraklarda yaşamanın hatta hayatta olabilmenin kıymetini bileceğiz elbette. Tarihimiz savaşlarla dolu, günümüzse bin beter... Terör, ihanet, katliam, aile içi şiddet... Ne ararsanız var yani.

Her şeyi yok ederek ilerleyen bir güruh var yanı başımızda. Doğayı, insanı, yaşamı katlederek hayatta kalan bir güruh... Ne uğruna? Nasıl bir dünya uğruna bu savaşlar, bu terör, ırzına geçilmiş bir toplum?..

Umutsuzluğa kapılmamak için kendimle mücadele halindeyim sürekli. Çok kolay olmasa da, huzur ve refah ülkesi haline geleceğimiz günlerin umudunu taşımak istiyorum hala. Çocuklarımızın, torunlarımızın geleceği için. Bizler çok şey gördük bu topraklarda, çok acıları gömdük içimize. Her gün yeni travmalar yaşadık ne yazık ki toplumca. Şehit haberlerinden yorulduk, terör kurbanlarına baş sağlığı dilemekten usandık, utanır olduk 'iyiyiz' demekten...

Nasıl bir memleket istiyorsak, hepimiz onu inşa etmek için çabalamalıyız. Herkes üzerine düşeni yapsın! Liderlerden, siyasilerden en küçük vatandaşa kadar hepimize görev düşüyor, öyle değil mi?

Huzur ülkesi Türkiye hayaliyle!..

Fazıl Hüsnü Dağlarca

"Ben sahibi gibiyim yıldızların."

Fazıl Hüsnü Dağlarca, Cumhuriyet dönemi edebiyatının en verimli şairlerindendir. Sürekli şiir yazan sanatçının yüzlerce şiiri yayımlanmıştır. Doğaldır ki, zaman zaman sanatsal arayışlar içine girer. 1934'te yayımlanan ilk kitabı Havaya Çizilen Dünya'da geleneksel Türk şiirinin izleri vardır. Ama şair, bu izlerin yanı sıra, biçimsel sınırları aşma çabasını da göstermiştir. Şiire yeni bir soluk kazandıran Dağlarca, yeni biçim anlayışı ve ele aldığı konular bakımından oldukça özgündür.

Telaş

yarınsız çocuklarım

nerdesiniz şimdi

neydi bu telaş 

aceleniz neydi?

Imre Kertesz

Doğmayacak Çocuk İçin Dua

İkinci Dünya Savaşı yılları, Yahudi bir Macar aydını ve toplumun içindeki çatışmalara, savaşlara, yıkımlara, soykırıma tanıklık... Bir iç çatışma, iç hesaplaşma... Auschwitz'nin çocuk kurbanlarından birinin erişkin olarak hayatla hesaplaşması...

1944'te Yahudi soykırımından sağ çıkmayı başarmış bir yazar Imre Kertesz. Toplama kamplarında yaşam mücadelesi vermiş, tarihin karanlık devirlerini yaşama şanssızlığına erişmiş, ruhunda derin izler bırakan bu dönemi eserlerine de yansıtmıştır.

Doğmayacak Çocuk İçin Dua'da topluma, siyasete, dünyaya duyduğu derin öfke ve güvensizliği ve geçmişinin acılarını ruhunda ağır bir yük olarak taşıyan B.'nin yaşamla başa çıkma çabası vardır. Toplumdan kopup içine kapanan B. ruhunu ancak yazarak hafifletmektedir. Artık bir ağıttır yazdıkları, zira o, yaşama fırsatı verilmeyen çocuklar için acı çeker ve bu acıyla çocuk sahibi olmayı reddeder. Duası dünyaya getirmeyi reddettiği çocuk kadar, doğup da büyüyememiş tüm çocuklar içindir, katledilen hatta ilk soluğuna bile izin verilmeyen...

2002 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi bu roman, savaşların, zulümlerin, çocuk katliamlarının tarihe bir ışık tutması açısından okunmaya değer bir eser. Roman kahramanı B. zaman zaman içinizi daraltacak ama düşündürerek tabi. Çift karakterli mi diye düşünmeden de edemeyeceksiniz. Yoğun bir iç hesaplaşma, art arda gelen paragrafsız cümlelerle biraz yorucu gelebilir size. Yine de okuyun! Yaşadığımız dünyanın acımasızlığını anlatan pek çok eserden biri işte.  

Kaza Süsü / Sunay Akın

İlk basımı 1996'da yapılan Kaza Süsü, Sunay Akın'ın üç bölümden oluşan şiir kitabı. Kayıp Dalga, Şiiriçi Hatları, Generalim adıyla bölümlenen kitapta 20 şiir bir araya getirilmiş.

Kayıp Dalga : Kedi Kırıkları, Kayıp Dalga, Sözgelimi, Kağıt Gemi, Kırık Kibrit, Tik..Tak.., Trapezci, Ayrılık Şiiri, Şemsiye, Kaza Süsü şiirlerinden,

Şiiriçi Hatları Vapuru : İstanbul, Martı, Galata Köprüsü, Tutuşan Perde, Şiiriçi Hatları Vapuru şiirlerinden,

Generalim : Devrim, Rüzgar, Generalim, Beyaz Adam, Ama Ölüm.. şiirlerinden oluşmakta.

Bu Balık Ölür

Kuma labirent çizdi çocuk

Kendini de gömdü içine

Elinde bir kova su

Ve susamış koca bir balık

Kolayca kayboluverdi 

Yuttu aniden dar koridorlar

Çıkışı yapmayı unutmuş gibi

Döndü durdu pes etmeden

Kayboldu kendini bilmeden

Kum doldu gözlerine

Yüreği ezildi

Ya denize ulaşamazsa?..

Yıldız değdi kirpiklerine

Güneş ayı, ay bulutu kovaladı

Gündüzlerce, gecelerce

Susadı balık, seslendi kuma

" Susuz yaşayamam ki ben."

Yaşlar aktı gökyüzünden

Doldurdu kovayı bir çırpıda

Nefeslensin biraz daha

Az kaldı suya

Deniz az ötede duruyor ya

Korktu çocuk, daldı sonra

Derin uykulara, anmadan hiç suyu

Ve hiçbir şey düşünmeden

Kendi elleriyle çizdiği dolambaç

Yuttu onu derin boşluğunda

Ya çıkmalı bitimsiz bulmacadan

Ya içine çekmeli deniz

Bu balık ölmeden

Ateş saçan minik can 

Pul pul erimeden

Bir ses duydu, rüya mı bu

İçi bağırdı sonra

"O su buraya gelene kadar 

Bu balık ölecek"

Güneşin narin parmakları

Okşadı kum tanelerini

Bir yol açtı dolambaçta

Ki suya değsin ayakları...

Ebeveyn Olmak

Eğitim, bir çocuğu büyüme sürecinde dengeli ve kesintisiz yönetme sanatı, diyor uzmanlar. Büyüme ise, çocuğun ebeveyne duyduğu bağımlılıktan uzaklaşıp bağımsız bir ergin olmasıymış. Bazı insanların hiç büyüyemediğini göz ardı ederek! Hayat tecrübeme göre, ne yazık ki, kimileri ergenlikte takılıp kalıyor yaşı kaç olursa olsun.  Belki de yetişme sürecinde yapılan hatalardan... Bağımsız ama olgunlaşamamış bireyler tanıyorum, ya siz?

Bir Çocuk Yüzüne Bakar...

İçgüdüsel mi, öğrenilebilir mi?

Herkes anne olabilir mi? Biyolojik bir engel yoksa tabi ki... Ya içsel bir engeli varsa? Zira bir yavruyu dünyaya getirmek yetmiyor anne olmak için, her zaman gerçek bir annelik olmuyor bu, ruhunuzun en derininde hissetmek de gerekiyor çünkü. O halde annelik için, öncelikle içgüdüsel bir duygu diyebiliriz. Engeli olmayan herkes doğurabilir ama anne olamaz, tespiti de yanlış olmaz sanırım. Çünkü bu, ruhunuza üflenmiş kutsal bir duygudur; yoksunsanız bu duygudan ne yapsanız nafile! Doğurduğunuz yavruyu yaşamın merkezinde göremiyorsanız, o düştüğünde yüreğiniz acımıyorsa, acısıyla ağlayıp sevinciyle gülemiyorsanız, gerektiğinde bir organınızı gümüş tepside sunamıyorsanız yavrunuza ve onu yitirdiğinizde sizden bir parça da yitip gitmiyorsa sizin ruhunuza o nefes üflenmemiş demektir. Ne yazık ki bu durumda sadece bir biyolojik annesiniz!