Bir Kapı Önünde / Özdemir Asaf

"Bir ışık düşerse üstüne basma

Daha yakınlaşır, korkarsın

Bir leke, silmeye-gör

Leke kalır, sen çıkarsın"

"Bir Kapı Önünde" Özdemir Asaf'ın beş kitabından seçilen şiirlerden bir demet: Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yumuşaklıklar Değil, Nasılsın. Kitap şairin ölümünden sonra, 1982'de yayımlanmıştır.

"Bir kelimeye

Bin anlam yüklediğim zaman

Sana sesleneceğim"

28 Ocak 1981'de genç yaşta kaybettiğimiz Özdemir Asaf, Türk edebiyatının büyük şairi, kısacık dizelere dünyayı sığdıran adam...

"Kendi bahçesinde dal olamayanın biri

Girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor"

Kendine has üslubuyla, bazen bilmece tadında, bazen insanı silkinip kendine getiren, düşündüren, son derece doğal ve içten, özel bir kalem...

"Ben üç şey biliyorum

Dinlemekle dört kılana anlatacağım"

Şairin dizeleri hem toplumu hem bireyi anlatır, hep bir 'sen-ben'  içinde ezgilenir dizeler. Yaşam ve ölüm vardır şiirlerinde, bir de hüzün ve aşk... İnsanın iç dünyasını yansıtan psikolojik şiirler bunlar. Bestecilere ilham olan bu şiirler, Türk edebiyatından kopuk gençlere de şiiri ve edebiyatı sevdiren ürünlerdir.

"Gelmen bir iyiliktir diyecektim

Kapıyı hep başkaları açtı"

Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının şiirdeki öncülerindendir Özdemir Asaf ama henüz her şeyi incelenmiş, hakkında her şey söylenmiş değildir, henüz bütün şiirleri tahlil edilmemiştir Asaf'ın. 

Edebiyat tarihçilerine bolca malzeme bırakmıştır ölürken. Ölüm ve yaşama dair kısacık ama uzun soluklu pek çok şiir...

"Ölümümden biraz sonra anladım

Olmayınca oyun

Gözlerim dışına kapalı, içine açık

Kalıbım belirsiz bir yerde artık

Sırtüstü yatıyorum, up-uzun"

Herhangi bir topluluğa ya da akıma bağlı olmayan şairin varoluşçuluktan esinlendiğini söyler edebiyat tarihçileri. Şiirleri hem duygu, hem düşünce içerir. Varoluşçuluk, onun şiirlerinin arka planıdır belki de.

"Kendimizden bir adadayız

Dört yanımız başkalarından

Aynı önemli kapıdan giriyoruz

O eski, o beyaz kapıdan"

Şairin dizelerinde, 'kendi, sen ve ben' kavramları sıkça geçer. Kendi var oluşunu ve sen dediği ikinci şahsın varoluşunu işler dize dize.  'sen' dediği kim? Kim bilir, belki 'ben'in içindeki ikinci ben... Dedim ya kendine has bir şair Özdemir Asaf. Henüz tam çözülmemiş...

"Bu için için oluşum

Ben seni bulunca

Sen de beni bulasın diyedir"