29 Kasım 2015 Pazar

Bir Çocuk Yüzüne Bakar...

İçgüdüsel mi, öğrenilebilir mi?


Herkes anne olabilir mi? Biyolojik bir engel yoksa tabi ki... Ya içsel bir engeli varsa? Zira bir yavruyu dünyaya getirmek yetmiyor anne olmak için, her zaman gerçek bir annelik olmuyor bu, ruhunuzun en derininde hissetmek de gerekiyor çünkü. O halde annelik için, öncelikle içgüdüsel bir duygu diyebiliriz. Engeli olmayan herkes doğurabilir ama anne olamaz, tespiti de yanlış olmaz sanırım. Çünkü bu, ruhunuza üflenmiş kutsal bir duygudur; yoksunsanız bu duygudan ne yapsanız nafile! Doğurduğunuz yavruyu yaşamın merkezinde göremiyorsanız, o düştüğünde yüreğiniz acımıyorsa, acısıyla ağlayıp sevinciyle gülemiyorsanız, gerektiğinde bir organınızı gümüş tepside sunamıyorsanız yavrunuza ve onu yitirdiğinizde sizden bir parça da yitip gitmiyorsa sizin ruhunuza o nefes üflenmemiş demektir. Ne yazık ki bu durumda sadece bir biyolojik annesiniz!


Herkes bir görevle gelir bu dünyaya. Yaşadığınız hayat, mesleğiniz, konumunuz ne olursa olsun, "Ben anne olmak için doğmuşum." diyorsanız siz "anne"siniz.

Yavrusunu çöpe atanlara değil gerçek annelere sesleniyorum: Bazıları için hayat başkalarınınkinden daha zordur. Böyle durumlarda bir anne yavrusundan kopmak zorunda kalmış olabilir. Ülkemizde sayısız çocuğun çeşitli sebeplerden dolayı annesiz kaldığını biliyor musunuz? Belki yuvada belki sokakta ya da... Hayata tutunmak için nasıl mücadele ettiklerini hiç düşündünüz mü? Yavrularınız var belki, belki de yok; yüreğiniz sevgi dolu ve hayata dair sorumluluk duyuyorsunuz. Sizin doğurmadığınız bir yavruya sizinmiş gibi kucak açmaya var mısınız? O halde gelin annesiz çocuklar bulalım! Yuvalarda her şeyi olan ama ana kucağından mahrum yavrular var, onlara yüzümüzü dönelim! "Bir çocuk yüzüne bakar, arkan dönüktür." diyor ya Shakespeare. Hadi, biz arkamızı dönmeyelim onlara, anne gibi hissediyorsak kendimizi. Hiçbir şeyin yerini dolduramadığı bu sevgiyi bir yavruyla daha paylaşalım! Yüreğimiz hafiflesin, minik eller de boş kalmasın! 

Hemen şimdi, her neredeysek oranın sorumlu kurumuna gidip "Ben de bir çocukla sevgimi paylaşmak istiyorum." diyelim. Bir yavruya sıcak bir yuva vermek...

   Hayata koca bir sevdayla bağlıysanız hala, yüreğinizi paylaşmaktan korkmayın!


Bilelim ki, sevgidir bizi hayata bağlayan; olmazı olur, çirkini güzel kılan. Bunu, yani kocaman yüreğimizdeki sevgiyi, küçük bir yavruyla paylaşalım! Hemen,Şimdi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...

Arşiv

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *