Elbet Gün Doğar Yine

çoğaldı akşam

bütün hışmıyla oturdu baş köşeme

sardı ışığın  parıltısını

boğdu koyu gölgelere

akşam çoğaldıkça

dönüşmekte zifiri bir karanlığa

boğarak gündüzün umutlarını

güneşten artan sarı ışığı

mavi suya gömerken 

olsun be!

elbet gün doğar yine..