Yorgun Serüvenci / Attila İlhan

Romantik bir şiir Yorgun Serüvenci, ancak özgün bir romantizm bu. Attila İlhan tarzı bir duygusallık...

ben yeşil bir su içtim onsekiz

emirgan'da içtim temmuz'da

bütün karadeniz akıyordu

rüzgar çözülmüştü ay yoktu

işte ben klor içtim onsekiz

bıyıklarımdan damlata damlata 

büyük rezilliğimizi içtim

Bir akıma bağlı değil ama romantizmin yoğun duygusallığı var şiirde; trajik dizeler, öznel yaklaşımlar, karanlık ve sisli duygular... Karışık bir yapısı olan şiir, yer yer ifade tekrarlarıyla da karşımıza çıkar: onsekiz, iç- ,git-, gel-, unut-... Şiirin şekil olarak ilk dikkat çeken yönü, dize başlarının küçük harfle olması, noktalamaya yer vermemesidir. 

İçerik oldukça özgündür şiirde. Cümle bütünlüğü taşıyan dizeler, derin anlamlar içerir bazen de anlamsızlıklar... Birinci şahıs eklerini taşıyan sözcükler dizeler boyunca sıralanıyor: içtim, söndürüyorum, kahvesindeyim, gökteyim, bekliyorum, yorgunum...

saat yirmibir demesin içim çöl

gözlerimi mumlar gibi söndürüyorum

sarhoşlar gitti onsekiz gitti

Bütün bu ifadelere bakarak diyebiliriz ki, şiirin asıl konusu şairin kendisidir. Yer yer sosyal anlamlar yüklense de aslında bir benlik şiiridir bu.  Attila İlhan'ın pek çok şiirinde kahraman kendisidir ve anlatılan da kendi dramıdır. Doğaldır ki, şiirin anlam zenginliğini ortaya koyan da budur ve belki de anlatımdaki kargaşası... Ya doğrudan ya da üçüncü kişi ağzından kendini anlatır şair, bu kişiselliğe ne yapar eder biraz da sosyallik katar. 

                                                     fransız afrika'sında iş arıyorum

cezayir'de kurşuna diziliyorum

 Önce o ""yeşil suyu sonra da "rezilliğimiz"i içer, maddeye mana katar. Zaman zaman ihtilalci ifadeler kullanır ya da "ben"den "biz"e geçer. Zaman zaman aşırılık görülür dizelerde, kimi zaman da şiddet...

avuçlarımda kurukafa işareti

oksijeni eksik başka bir gökteyim

başka bir karanlığa kan veriyorum

az sonra böbreklerim dökülecek

yabancı bir ıslık elektriklerde

rüzgar dudaklarımı kesiyor

şimdi git onbeş yıl önce gel

yalnızlar sokağında bekliyorum

tırnak uçlarımdan kan sızıyor

kan burun deliklerimden sızıyor

bütün camlarım kırılmış yorgunum

Şiirde dikkati çeken bir başka özellikse, zaman ve mekan atlamalarıdır. Onsekizinde Emirgan'da içki içen yeni yetme delikanlı bir başka dizede Fransız Afrika'sında, Cezayir'dedir, iş arar, kurşuna dizilir, ölüm sarhoşluğundadır.

Şiir biterkense, ihtilalci ruhuyla içme eylemini birleştiren şair biraz da aşırılığa kaçar. Kadeh kaldırır onsekizle, kendiyle, geçmişiyle... ve ölümü anar Attila İlhan, ağır bir hüküm giyer gibi...

kadehini kaldır onsekiz bir daha kaldır

yıkılsın bu temmuz bırak ayaklarına

kafesinden çıkar yürek diye taşıdığını

köprülerini at gemilerini batır

ellerini ellerimin üstüne koy onsekiz

sen de bir ıslık uydur devrik ıslığıma

ömrümüzü bir suç gibi ayarlamadık mı

ağır bir hüküm giyer gibi öleceğiz