Biraz müzik, biraz resim, biraz da öyküdür, edebiyatın şımarık çocuğu şiir... İnsanı anlatır, bazen ölümle, bazen sevgiyle. Şiir ruhun şeker şerbeti, çılgınların anı defteri; şiir her devrin vazgeçilmezi...
İnsan, evren, toplum, savaş, ayrılık, düzen, barış, ille de sevgi... Her çağrıya kulak veren, imdada yetişen kalem lekesi şiir... Başlıbaşına sevginin ta kendisi...
Rivayet sanılır belki
Ahmet Arif
Halk söyleyişinin, toplum gerçeğinin çağları aşan ezgisidir şiirler. Halkın var oluşu, duyuş ve düşünüşü yansır dizelere bazen açık, bazen de simgelerle... Halk değil sadece, tüm insanlık içindir bazı şiirler, tüm çağlar için...
Çocuğun gördüğü düştür barış
Annenin gördüğü düştür barış
Yannis Ritsos
Zira evrensel bir anlatıdır şiir. Her ne kadar kendi dilinden tam olarak çevrilemese de, her dil kendi şiirini yaratır, aslında bir tek şiirde.
Bilmek acı çekmektir. Ve bildik
Karanlıktan çıkıp gelen her haber
Gereken acıyı verdi bize
Gerçeklere dönüştü bu dedikodu
Karanlık kapıyı tuttu aydınlık
Değişime uğradı acılar
Gerçek bu ölümde yaşam oldu
Ağırdı sessizliğin çuvalı
Pablo Neruda
Her şiirin kendi içinde bir mantığı, bir matematiği vardır. Yeter ki içten gelen bir tılsımla söylensin, yazılsın. İlham dediğimiz o peri dokununca kaleme, zaten akar gider dizeler. Ezgisiyle, duygusuyla şiir oluverir, eğer esmiyorsa esin, o zaman aylarca uğraşsanız da o bir şiir değildir. Dedim ya, şiir ilham işidir.
Şiir en hassas sanattır ve de en zengin... İçinde ezgi var, içinde renk ve resim var, içinde öykü var, içinde her şey var; bazen birkaç dizeyle bazen sayfalar dolusu... Gizemlidir, kendine hastır ve asla tam olarak açıklanamaz, çevrilemez.
Duygu kadar düşünce, gerçek kadar hayal, kabus kadar da düş vardır şiirde. İnsandan taşan bir yaşanmışlık ve yaşanamamışlıktır biraz da. Az biraz çılgınlık, sıradışılıktır aslında. Şiir, ses ve sözün ritim tutmuş halidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...