Aynı Parkta...

İç Savaş Mı Dedi Birileri?

İlk insanla başladı kardeşin kardeşi katli. Bitmedi, bitmeyecek…

Aynı topraklarda yaşamış insanların, yüzyıllarca ortak kaderi paylaşmış halkların, aynı parkta kır çiçeklerini koklayan komşuların ve aynı yastığa baş koyan sevdalıların cennet ülkesinde yaşarken, geçmişte onca savaş ve yıkıma rağmen ve tümüne direnmişken… Şimdi iç savaş mı dedi birileri?!.. 

Bugün yaşanması istenen durum buysa, soruyorum, bu topraklarda yaşayan insanların politik ya da dini nedenlerle ayrıştırılmasının ucu nereye kadar gider? İç savaş mı diyor şimdi birileri? Birbirimizi mi öldüreceğiz yani?... Peki, kazananı olacak mı bu savaşın?

Terörle ve teröristle mücadeleyi bırakıp şimdi birbirimizi mi terörize edelim, soruyorum, sabaha kadar korna çalıp nara atanlar, kime öfke kusuyorlar? Ayrıştırma almış başını gidiyor. Benden olmayana ölüm, nidalarıyla…  Haykırmakla kalsın bu kin, kardeş kardeşe düşmesin! İsyanlarla, fütursuz hareketlerle saldırmakla başlar ve ülke geneline yayılırsa bu kargaşa, devletin parçalanmasına kadar giden bir kaos yaşanırsa ne olur? Bir iç savaş mı? Bir ülke evlatlarının biribirini katletmesinin, bir aile üyelerinin birbirini katletmesinden farkı var mı? Kabil Habil’i niye öldürdü?

Savaş her durumda kötü ama kardeşle kardeşin savaşı vicdanlara sığmayacak bir katliam olur. Bu, silah demek, kan demek, ötekileştirileni topraksız gömmek demek. Bunun hesabını torunlarımıza verebilir miyiz ki?!..

Tarihte başka ülkelerle savaşlar verdik hep, yendik yenildik; ama bir iç savaşın ülkeye vereceği zarar bunlarla kıyaslanamaz bile. Tedavisi çok zor hasarlar alırız. Dünya tarihine bakalım, yaşanan iç savaşların sonuçlarını irdeleyelim birbirimize düşmeden önce.Unutmayalım ki, bunun sonunda kazanan olmayacaktır, hep birlikte kaybedeceğimiz bir savaş olur bu.

Hangimiz tek renkten olduk ki? Hangimizin sülalesinde hem “o” hem “öteki” yok ki? Hangimiz sadece sünni ya da aleviyiz, hangimiz sadece Kürt, Türk, Laz ya da Çerkeziz… Karıştık, kaynaştık, kız alıp verdik, ortak torunlar sevdik, ortak gözyaşları döktük, aynı takımları tuttuk, aynı filmleri izledik, aynı toprakların ekmeğini yedik, aynı şiirleri ezberledik…

Nasıl ayrışacağız şimdi, elimize silahları alıp? Yavaş yavaş içine itildiğimiz kardeş kavgasını tarih affedecek mi? Bize benzemeyenden nefret etmemizin bedelini bizden sonraki kaç kuşak ödeyecek? Teröre lanetler yağdırırken onu bitiremeyip kendi iç terörümüzü oluşturmaktır bu, belki de yıllarca sürecek bir toplumsal lanet… Savaş ateş düşürür yüreklere, en çok da çocuklar ölür her savaşta. Ne uğruna?!..

Söyleyin şimdi, iç savaş mı istiyor birileri?!..