Anlatmak Zor

Ne zor anlatmak kendimi

...

Begonyanın rengini soldurdu geceler

Menekşenin kokusu dindi
Elleri çamurlu

Dikenli tellere takılmış teni

Anlatmak zormuş beni

Ne zor anlatmak beni

Görmek, okumak gözlerimi

Sımsıkı tutmak ellerimi

Sel gibi

Çağlamak ne zormuş

Ne zormuş anlatmak beni

Demek kolay da

Anlatmak ne zor her birini

Katırtırnağı çiçeği gibi,inatçı

Ve çabuk kapanan geceye

Küstüm çiçeğine dost

Aslan pençesine yakın

Anlatmak ne zor beni

Sarp kayalar gibi sert

Görünen yufka yüreğimi

Ötelenmeden, örselenmeden

Ne zormuş anlatmak beni

Bir dua ezberletir gibi

Ezberletemem ki kendimi

Yürekten kopan bir kıvılcım gibi

Anlatmak zormuş beni

  

Meğer ne kadar zormuş

Anlatabilmek kendimi

Aynalara küsmeden bakabilmek

Güvenebilmek hala

Bir çocuğun bakışına

Kelebeğin sevdasına

Anlatabilmek ne zormuş

Öznesi olmak ömrün

Nesnesi ya da yüklemi

Anlamak, görmek ne zormuş

Sedamın çaresizliğini

Körelmiş insanlığa

Ne zormuş anlatmak beni

 Meğer ne kadar zormuş