Göç

Ah, göç sürgünü ruhum!

Hani, bal tadındaydı ufuk?

Göç başladı

Derleyip can evindeki

Tüm kırık parçaları

Deve yüküyle umudu

Katarak kervanıma

Aya selam çakıp

Gidiyorum

Göç başladı

Toplayıp dağılan parçaları

Bir bir kutulara

Sarıp sarmalayıp

Maskelere sığınmadan

Karanlığa selam çakıp

Gidiyorum

Göç başladı

Ben de gidiyorum işte

Gidene teşekkür edip

Gelmeyişine şükredip

Yılmadan, yorulmadan

Hasretlere selam çakıp

Gidiyorum

Göç başladı

Yalanlara gark olmadan

Pişmanlığımı da alıp

Keşke’lere selam çakıp

Yola düştüm

Gidiyorum

Göç başladı işte

Alıp götürüyorum her şeyi

Benden iz kalmasın geriye

Meftayı toprağın koynuna sarıp

Hayata selam çakıp

Gidiyorum