Benden Geriye...

                                                            

                                                                          "Şöyle ki:
                                   Martılardan bir tanesi yalnız yaşıyormuşçasına boşlukta
                                                Dünyanın en heyecanlı çizgilerini çizdi
                                            Ve bulutlar doldurdu bu kıvrımları yavaştan
                                                 Ve benim yarattığım tanrılar ki, geldiler
                                                        Bir inip bir çıktılar çocuklar gibi
                                                                       Çığlık çığlığa"  Edip Cansever


Benden geriye ne kalacak? Belki bir martı çığlığı, belki bir bulutun gözyaşı, ayağıma takılan çakıl taşı... Kim bilir, ne kalacak geriye?..

Belki kırılgan çocuk ruhum, hiç büyümeyen... Belki yalın yalnızlığım, hiç görünmeyen...

Yazıp çizdiklerim, değersiz karalama defterim ve şiirlerim... 

Yetiştirdiklerim, yettiklerim ve de yetemediklerim, kazançlarım ve de kayıplarım... Benden geriye...

İnsanlığım kalacak belki sadece, elimden geleni yapışlarım, herkes için, benden geriye analığım kalacak, belki de  evlatlığım...

Benden geriye kalacak hainliklerim yok, yalanlarım, sahteliklerim, ikinci yüzüm... Benden geriye sadece maskesiz benliğim kalacak, kimsenin göremediği saf ve temiz...

Benden geriye asla sahte bir insan kalmayacak, insan olmanın gururu kalacak bu sahtelikler dünyasında. Galiba hiç ait olamadım ben bu dünyaya. Kim bilir belki de, başka bir dünyadan geldim ben.. Orada yalana yer yok, kimse kimsenin canını yakmıyor, orada bombalar patlamıyor. O yüzden bu alemi yadırgadım ben. İnsanlar acımasız, sevgiler vefasız, buraya ait değilim ben. Benden geriye belki de... Bu dünyaya ait olmayan saf ruhum kalacak sadece. 

Ben bu hayata ya geç kalmışım ya erken... Belki de hiç doğmamalıymışım evrende. Bana göre değil bu dünyanın düzeni, bu kahpelikler, iki yüzlülükler bana göre değil. Benden geriye boş bir sayfa kalacak, hiç yaşanmamış... 

Benden sonra  yine devam edecek hayat, belki de daha da bozularak. Yine savaşlar olacak, insanlar kendini, insanlar birbirini yine patlatacak, hastalıklar, ölümler, ihanetler durmayacak. İnsanoğlu yarattığı yıkımı ışık hızında sürdürecek dört bir yanda. Benden sonra, geriye sadece şiirlerim kalacak.

Benden sonra, geriye sadece... Mezar taşı olmayan, toprağı belirsiz, özgür bir ruh kalacak.