Akçay

Uzun zamandır özlemini çektiğim şirin bir yer Akçay, Edremit'e bağlı bir tatil kasabası, şimdilerde mahallesi demek daha doğru. Balıkesir deyince aklıma gelen ilk yer. Galiba bugünlerde fazlasıyla yorgunum, bu da tatil ihtiyacımı artırıyor doğal olarak. Bezginliğin, karanlık günlerin ilacı belki de, sevdiğiniz bir yerde bulunmak.

Bugün, tam da şu anda Akçay'da olmak isterdim. Her şeyiyle bana göre zira, sade ve samimi. Ne fazla kalabalık ne de fazla boş. Yani sessizlikte oturup ruhumun sesini dinlememe engel olacak kadar kalabalık, denizin sesini dinleyecek kadar boş. Dedim ya çok ihtiyacım var bu aralar, her türlü yokluktan, hain dünyevilerden, günlük kargaşadan kaçıp sığınacağım bir yerde olmaya. Galiba ben Akçay'ı çok özlemişim. 

Kendimle baş başa Akçay cennetinde bulunmak, şirin sahil yolunda akşam yürüyüşü yapmak, gece kumsalda siyah gökyüzünün sularla buluştuğu noktada dalıp gitmek... Sabah sahil kafelerinden birinde oturup Ayvalık tostu yerken çayımı yudumlamak. Sonra denizin ortasında oluşan kayaların tepesine tepesine fışkıran soğuk artezyen suyunun berraklığında kendimi bulmak...

Sarıkız heykeliyle, sahil boyu uzanan dükkanlarıyla, kekik  kokan havasıyla burnumda tütüyor Akçay. Kaz dağını seyre dalmak istiyorum uzun uzun. Günlük koşuşturmayı, kargaşayı, tırmalayan eşi dostu, kısacası her şeyi, her şeyi unutarak dalıp gitmek... Özledim seni Akçay, aç kollarını ben geldim, demek... Denizin sahile yakın bir noktasından fışkıran suyundan kana kana içmek... Aç koynunu Akçay!.. Ben seni çok özledim.