Küfe / Mehmet Akif Ersoy

"Benim içim yanıyor: Dağ kadar babam gitti

_Baban yerinde adamdan ne istedin şimdi?

Adamcağız sana, bak hal dilince söylerken...

_ Bırak hanım, o çocuktur, kusura bakmam ben..."

Mehmet Akif Ersoy, Küfe'de 20. yüzyıl başlarında Türk toplumunun içinde bulunduğu durumu, gerçekçi gözlemlerle anlatıyor. Manzum hikaye şeklinde yazdığı Küfe şiirinde, Hasan adında bir çocuğun yaşadıklarını canlandırıyor, adeta bir hikaye gibi, film gibi... Mesnevi nazım şekliyle yazılan şiirin ölçüsü aruzdur ve şiir beyitler halinde oluşturulmuştur.

Olay, kişi, yer ve zaman unsurları bulunan şiirde, Mehmet Akif Ersoy, toplumsal bir amaç gütmüş, toplum için sanat anlayışını sergilemiştir. Şair, karşılıklı konuşmaları aruza başarıyla uygulamıştır. Küfe'de şairin anlatımlarının olduğu bölümler dışında, konuşmalar sadedir. Burada şiirin düz yazıya yaklaşması da dikkat çekicidir. Tevfik Fikret'in Balıkçılar şiirinde olduğu gibi... Dönemin gerçekliğini anlatan Küfe'de mekan da İstanbul'dur.