Sevgili Arsız Ölüm / Latife Tekin

" Huvat Aktaş'ın bir gündüz bir gece süren yolculuğu, bir öğle vakti Alacaüvek Köyü ağılının başında son buldu. Bu kez masmavi bir otobüsle çıkagelmişti köye. Otobüs yol boyunca epeyce toz yutmuştu ama yine de güneşin kızgın ışıkları altında ayna gibi parlıyordu." 

Cumhuriyet sonrası Türk edebiyatının önemli romanlarından biri Sevgili Arsız Ölüm. Yer yer yazarın yaşamından da izler taşıyan eser, Huvat ailesinin köyden kente göçüşünü, köyle kent arasına sıkışan kültürünü anlatıyor. '80 ve sonrası Türk romanında özgünlüğüyle kabul görmüş Latife Tekinin bu romanı, fantastik ve mistik ayrıntılarla süslüdür ve karakterlerin dünyasına ait bir dille sunulur. Romanda içselleşmiş anne sesi sözlü kültürümüzün dilini modern edebiyat diliyle beslemiştir.

Latife Tekin'in ilk ve en önemli romanıdır Sevgili Arsız Ölüm. 12 Eylül'ün hemen ertesinde yazılmaya başlanmış, hem yazarı hem toplumu hem köy ve kent gerçeğini anlatmış farklı bir tarzdır karşımıza çıkan. 1983'te basılan ama on yıl sonra okuma fırsatı bulduğum kitabın önce adı ilgimi çekmişti. Çok sempatik bir roman adıyla karşılaştığımı düşünerek okuduğum bu kitabı konusunun ve kişilerinin de bir o kadar sempatik bir üslupla anlatıldığını görünce daha da sevdim doğrusu. Yıllar içinde tekrar okuma ihtiyacı hissettiğim eşsiz bir anlatım var eserde. Kısa ve basit cümleler, abartılmamış dramlar ve hoş bir fantastik hayal gücü... Yazarı ustalığına götüren bir pusula adeta... Otobiyografik ögeler taşımasının yanı sıra, döneme de tarafsız bir bakış aslında.

Ölümle sürekli savaş halinde olan anne Atiye, başı beladan kurtulmayan Seyit ve diğerleri... Halit, Mahmut, baba Huvat... En çok da, onlarla yaşayan, kopmaz parçaları haline gelmiş olan masalları, rüyaları, cinleri, perileri... Sımsıcak ve tanıdık bir dünya...

Gerek yazılmasına kaynaklık eden dönemle, gerek karakterleriyle, gerek dil ve üslubuyla okunması gereken romanlardan biri Sevgili Arsız Ölüm.