Kumrular da Ağlar mı?

Bir kumru kondu balkonuma, bir eylül ikindisi. Hüzün kokuyordu gözleri, öylesine masum ve öylesine yaralı... Acaba kumrular da ağlar mı, diye düşündürdü gözleri, o bir çift göz esir etti beni. Bir çocuğun bakışları vardı adeta. Yara almıştı belli ki. Hem ışıl ışıl bakıyor hem yürek yakıyordu, acıyla umut peşpeşe... Okşadım bedenini ürkütmeden, kanatlarını yokladım. Bulamadım yara neredeydi, gizlemişti bedenine saplanan hançeri. Ama o dimdik duruyordu, umut dolu ve ışıltılı…

Bir çocuk geldi yuvama, bir eylül ikindisi. Yaralı kumrunun bakışı vardı çocuğun gözlerinde. Hem küskün, kırgın, hem yenilmez, isyankar... Ama en çok da sevilmeye hasret... Temiz, ay gibi parlayan ,ışıl ışıl çocuk yüzüyle umutlu bakışlar atıyordu, biraz da çekinerek, kumru gibi...

Sardım sarmaladım yaralı kumrumu, artık balkonumun en değerli konuğuydu. Gün geldi hesapsız çekip gitti, gün geldi balkonuma hiç uğramadı, hali nicedir bilemedim ama hep umutla bekledim, o da sonunda çıkıp geldi. Her kanat çırpışında gidecek diye ürperdi yüreğim, bazen de gitti ansızın ve geldi yine hesapsız... Baş köşesi balkonun onun yuvası artık, kurulsun sessizce, dilediğince. Gitmesin uçup başka balkonlara diye, yemi suyu emrine amade... Sevgi de bolca hediye...

Çocuk kumruya baktı usulca, incitmekten korkar gibi;  gözleri yaşlıydı ikisinin de. Açıktı yarası, görmemek imkansızdı, ana kuzusuyken ana kucağını yitirmiş bir yaralı kumruydu o da. Sarıp sarmaladım, merhem oldum yarasına, ana kucağı oldum yaralı ruhuna. Baş köşesi evimin onun yuvası şimdi, serpilsin, büyüsün dilediğince. Tüm sevgi, ilgi emrine amade...

Kumrular da ağlar mı bilmem ama çocuklar ağlarmış, kalınca anasız, yuvasız... Balkonuma bir kumru kondu ya bir eylül günü, bir çocuk geldi ya yuvaya gökten inmiş melek gibi, dünyam değişti o günden beri. Daha masum şimdi hayat, daha cıvıltılı ve umut dolu. Sığındılar yuva sıcaklığına, sevgi deposu her köşe. 

Kumru ve çocuk kardeş oldu birbirine, büyümekte adeta yarışır gibiler; artık gözyaşı yok, yaralar iyileşecek zamanla. Nasihatimse şimdi her birine: Sakın yuvandan ayrılma! Uçma başka balkonlara ve sahip çık yuvana!..