Z
Taş dile gelir mi?
“Sessizce ağıt yakıyor suya
Damla damla okşasın diye su”
Nehir kıyısında oturuyordu Z,
sesizce ve başbaşa kendisiyle…
Suya baktı,
öylesine berrak bir hüzünle ışıldıyordu ki…
Ağladı Z, niye ağladığını bilmeden...
Taşa baktı, seslendi:
"Kim yarattı seni bu kadar sert?.."
Dokundu sonra taşın ruhuna,
orada dünyayı gördü
Düşündü Z, ne düşündüğünü bilmeden...
Neydi suyu bereketli yapan,
neydi taşı katılaştıran?
Suya dokundu sonra,
orada sevdayı gördü
Sevdi Z, neyi sevdiğini bilmeden...
Bir damla sıçradı
taşın kalbine, suyun kalbinden
yumuşadı elleri, seslendi göğün ışığına:
"Nedir taşı delen? "
Damla damla okşadı sonra,
eritti yüreğini,
sımsıcak bir çukur açtı
taşın bağrında
Umutlandı Z, ne umduğunu bilmeden...
Şimdi, taş dile gelecek:
"Tek gerçek var evreni ayakta tutan
beni okşayan suya can veren…"
Nedir evrenin gerçeği?
diye sordu Z.
hangi güç deler ki taşı?
Sonra,
nehre bakıp anladı Z.
Taş dile geldi,
su çağladı, coşkuyla aktı ırmak.
Ağladı Z, mutluluktan hıçkırarak…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...