Kar Tanesi
Patuli’m, patulya’m
Gökten düşerken beyaz kanatlarınla
Meleklerin sıcak sesiyle
Ve ışığınla, konuş
benimle!
Çiğ taneleri kapladığında her yanı
Sabahın ilk ışıklarıyla
Sessizliğe gömülmüş
doruklarda
Sıcak nefesinle, konuş benimle!..
Kelimesiz, sedasız, rüzgar uğultusuyla
Ağlayan bebekler sustuğunda
Ve melekler yeryüzüne indiğinde
Sus pus olduğunda herkes, konuş benimle!..
Sen ki güneşin oğlu, ben ayın kız kardeşi…
Vefalı dostların elleri birleştiğinde
Yitik umutlar kardelene eş olduğunda
Ve sevdalar yüreklere
düştüğünde…
Konuş benimle Patuli’m, konuş benimle!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...