Kar Tanesi
Patuli’m, patulya’m 
Gökten düşerken beyaz kanatlarınla
Meleklerin sıcak sesiyle 
 Ve ışığınla, konuş
benimle! 
Çiğ taneleri kapladığında her yanı
Sabahın ilk ışıklarıyla
Sessizliğe gömülmüş 
doruklarda 
Sıcak nefesinle, konuş benimle!.. 
Kelimesiz, sedasız, rüzgar uğultusuyla
Ağlayan bebekler sustuğunda
Ve melekler yeryüzüne indiğinde 
Sus pus olduğunda herkes, konuş benimle!.. 
Sen ki güneşin oğlu, ben ayın kız kardeşi… 
Vefalı dostların elleri birleştiğinde
Yitik umutlar kardelene eş olduğunda 
Ve sevdalar  yüreklere
düştüğünde… 
Konuş benimle Patuli’m, konuş benimle!..
 
 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...