İsyan

İsyan

Hey ölüm

Sana meydan okuyorum

Diye bağırdı kadın

Uyuşuk yıldızlara bakıp daldı

Seslendi tanrısına yüzyıllar öteden

Çığlık çığlığa bir susuşla

Seslendi tanrısına

Hangi yıldız benimdi söyle

Neden parlamıyor,bu ne tembel gök böyle

Hey ölüm

Daha vakit gelmeden

Diye bağırdı kadın

Neden tepemde dikiliyorsun söyle

Uludu bir köpek,yıldızdan parlak gözleriyle

Seslendi tanrısına kadın

Taçlanmış tüm dişiliğiyle

Nerede yıkanmış anılar söyle

Hangi defterde kaldıysa beyaz sayfalar

Oradan dirilt beni yeniden

Hangi acıyla yıkandı bedenim böyle

Neden doğmuyor güneş söyle

Hey ölüm

Nereden çıktı bu siyah gece

Diye bağırdı kadın

Ve seslendi tanrısına

Doğarken gömmek için mi yarattın beni böyle

Kozasını yırttı ansızın,ışığa koştu

Kırışık deriyi söküp attı bedeninden

Bembeyaz pamuksu teniyle

Ölüm duvarını aştı kadın

Yeniden can buldu bedende

Şahlandı bir doru kısrak

Seslendi tanrısına

Yazgımdaki ödülü yolla diye