Halk Hikayeleri

Halk diliyle oluşan halk hikayesi, masal, destan gibi türler, sözlü geleneğe bağlı, dilden dile ve nesilden nesile aktarılarak gelişen ürünlerdir. Halk hikayeleri destandan öyküye geçişin köprüsü kabul edilen anlatılardır. Bunlar olay çevresinde gelişirler, bugünkü öykü ve romanın sözlü edebiyattaki en eski şekilleridir. Dede Korkut öyküleri ise destanla halk hikayeleri arasında köprü kurar. 

Belli bir olay üzerine kurulan halk hikayeleri bir tür öykü olduğundan kahramanları da gerçek yaşamdaki insanlara yakın özellikler gösterir, olağanüstülük ve abartı oldukça azdır. Oluştukları çağın sosyal yapısını, kültürel özelliklerini, duyuş ve düşünüşünü yansıtan halk hikayelerindeki olay ve kişiler iletiyi aktarmada birer araçtır.

Halk hikayeleri çoğunlukla saz eşliğinde söylenmişlerdir. Döşeme, asıl hikaye ve dua gibi bölümleri olan bu hikayelerde, aşk, kahramanlık, dini temalar, destansı olaylar işlenmiştir. 

Anlatımda nazım ve nesir bir aradadır, nazım bölümlerinde daha fazla duygu yoğunluğu, nesir bölümlerinde olayın akışı verilir. Bu ürünler sözlü geleneğe bağlı olduğu için anonimdirler.