"Sahip olduğun her şeyi takdir etmene yetecek kadar kayıp diliyorum." Aborjin Duası
Kayıplarımız büyüdükçe elimizdekilerin kıymetini bilmeyi öğreniyoruz galiba. Bu Aborjin duasında olduğu gibi, kayıplar dilemiyorum kimseye ama en azından bunu yaşayanlarla empati kurarak elimizdekilere daha sıkı sarılmak gerektiğini anlamayı diliyorum herkese? Büyük acılar yaşamadan da küçük mutlulukları içimizde büyütmek için Aborjin olmaya gerek yok. Etrafımıza bakmamız yeterli. Her şey belki de sahip olduklarımızın farkındalığında gizli.
Yatalak bir hasta için sağa sola dönebilmek belki de en büyük mutluluk, basit kişisel ihtiyaçlarını karşılayabilmek, muhtaç olmadan, kapılara bakmadan yaşayabilmek... İsteklerimiz arttıkça mutsuzluklarımız da mı artıyor yoksa? İnanın bazı durumlarda yardım almadan tuvalet ihtiyacını gidermek bile büyük nimet.
Küçük mutluluklar peşinde koşmak en büyük haz aslında. Bir ağacın altında oturup düşünmek mutlu ederken birini, çok yıldızlı bir otelde tatil yapamamak mutsuz eder bir diğerini; kimbilir belki de zaman zaman, Aborjin duasında olduğu gibi, sahip olunan her şeyi takdire yetecek kayıplar da gerekli!..
Bu söz bana gerçekten vurucu geldi. Sanırım Aborjinler bu yazıda yapılan açıklamadan çok daha fazla şey anlatmaya çalışmışlar. Hep sevdiklerimizle ve bizi sevenlerle olmayı diliyorum.
YanıtlaSilTeşekkürler...
SilÇok daha derin tabi ki... Herkes kayıplarını bilir, sahip olduklarının da farkına varırsa hayat daha anlamlı ve kolay olacak sanırım. Bir ailenin kıymetini bilmek için aileyi, vatanın kıymetini anlamak için vatanı kaybetmek gerekmemeli belki de. 'Sahip olunan her şeyi takdire yetecek kayıplar' olmadan da kıymet bilerek, farkındalıkla yaşamayı diliyorum ben de herkes için.
Sevgiyle...