Vatan

Beraber mi yaşayacağız ayrı mı? diye bir soru ayyuka çıkmış son günlerde. Ne kadar yersiz değil mi, şimdiye kadar birlikte yaşadık, tüm sorunlara rağmen. Oturup o sorunları çözeceğimiz yerde ayrışma derdinde miyiz hâlâ? Bir vatan toprağı, ona emek verenlerindir. İlle de ölmek gerekmez vatana hizmet için. Kimisi toprağı işler, kimisi duvar örer, kimisi öğretir... Kimisi savunur kimisi de düşünür, yönetir ya da. Huzurlu bir yaşam için o vatanı sahiplenmek gerek ama hep birlikte el ele. Sen ben kavgası yapmadan, büyüklük taslamadan, çıkar çatışması yaşamadan... Bir bütünün içinde huzuru yaşayarak; zira biliyoruz ki, bina çökerse hepimiz altında kalacağız. Parçalansak ne olacak ki, kim kazanacak kardeşin kardeşi vurmasından, silah seslerinden, öksüz yetim kalan yavrulardan kimin ne çıkarı var?

Çevremize bakıyor muyuz, hayatın kıymetini biliyor muyuz, sahip olduğumuz güzelliklerin, ailenin ve vatanın? Farkında mıyız elimizde olanların? Ne kadar şikayet etsek de yönetimlerden, bozuk düzenden, yine de bu topraklar bizim ailemiz, vatanımız, çocukluğumuz, gençliğimiz... Torunlarımızın geleceği bu vatan, gidecek daha güzel ve bize ait başka bir yer yok. O halde hep birlikte, huzuru burada yaratmaya çalışalım, çatışmadan, birbirimizi katletmeden. Düşmanları güldürüp dostları ağlatmadan...

Dünya öyle bir hale geldi ki, elimizle öyle bir hale getirdik ki bu dünyayı... Ülkeler kaosta, doğayı mahvettik, insanlar paranın kölesi olmuş, parası olan olmayan herkes çılgın bir tüketimin esiri, iç savaşlar yaşanmakta, terör almış başını gidiyor. Bazı topraklar asıl sahibine azap olmuş, çoluk çocuk ölüm yollarına düşmüş, mülteci durumunda. Daha iyi bir yaşam aranmakta. Bu kara tablonun ortasında hâlâ yaşanacak cennet topraklara sahipken nedir paylaşamadığımız? Biraz basiret gerekiyor sadece. Ben değil biz diyebilmek, öngörü sahibi yöneticiler yetiştirmek. Bu ülke o kadar kolay lokma mı ki,herkes yutmaya çalışıyor, çıkamıyor kaostan? Güçlü liderlerle çözülemeyecek sorunu yok bu ülkenin. Doğru politikalarla doğru hamlelerle terör de biter, işsizlik de, pahalılık da. Bırakın, kemiklerini sızlatmayın Sakarya'da, Çanakkale'de, Dumlupınar'da toprağa kefensiz düşenlerin! Kolay kazanılmadı haklar, kaybetmek de kolay olmamalı! 

Elbette! Birlikte yaşayacağız, ayrılmadan, ayrışmadan ve dahi çatışmadan... Artık şehit istemiyoruz bu topraklarda, gözyaşı istemiyoruz, kardeşin kardeşe düşmanlığını, tuzaklara düşmeyi, adaletsizliği, parasızlığı istemiyoruz. Huzur ve barış içinde, el ele, insanca yaşamak istiyoruz. Artık yeter, herkes üzerine düşeni yapsın!