Lacivert

Bir lacivert bulut geldi

Dün yine

Yükü ağır bir bulut

Ha yağdı ha yağacak

Arkadaş arıyormuş kendine

Gökte yan gelmiş yatarken

Sıkılmış  yalnızlıktan

Bir damla yaş indirdi ansızın

İçine çekti ışık hızıyla

Çaldı beni uzaklardan

Aldı lacivert koynuna

Kucağında seyrettim denizi

Kumsalda bir kaplumbağa

Bir yaprağın etrafında

Kabuğunda özgür yaşamakta

Güven sarmış etrafını

Suyun kenarında sakin

Sessiz dolaşmakta

Her şeyi vardı ama

Bir boşluk ki anlamsız

Adını koyamadığı

Bulut anladı sadece

Bilmediği bir derdi vardı

Bir damla da ona gönderdi

Eş olsun yalnızlığına

Zira o da tek başına