3 Yetmez 5 Bile Az

En Az" Üç" Çocuk

Hangi parayla, hangi eğitim imkanlarıyla, hangi sevgiyle büyüyecek bu çocuklar?.. Nerede büyüyecekler? Doğurup doğurup sokağa mı atacağız ya da nasıl olsa devlet bakar, diye mi düşüneceğiz? 2011'de 13 binin üzerinde korunmaya muhtaç çocuk devlet tarafından bakılmış, bugün kaç çocuk var Allah bilir!.. Bunlar şanslı olanlar... Çoğu ailesi tarafından getirilip teslim edilmiş, okutulsun, büyütülsün diye, bazıları da bulunmuş ve teslim edilmiş devlete. Dedim ya, bunlar sadece şanslı olanlar... Bir de sokak çocukları var, korunmasız, sahipsiz...

Bu ülke çocuklarının binlercesi sokakta yaşıyor, sebep ne olursa olsun, vahim bir durum bu. Sayı tam olarak kaçtır bilemem ama resmi rakamlara göre 40 binin üzerinde, gayri resmi rakamlara göreyse 100 binden çok çocuğumuz sokakta... Bu bir ülke için en büyük utanç bence. Rakamlar çok da önemli değil aslında, tek bir çocuk bile olsa, utanırım ben yine de. 

Üçü beşi az sayıp on çocuk doğuralım, doğuralım da nasıl bakalım, neye güvenerek?.. Hangi parayla, paradan da geçtim, hangi yürekle?..

Diyelim ki, refah düzeyi çok yüksek bir ülkeyiz; farzı mahal, kişi başına düşen gelir düzeyi en üst sevilerde; tut ki, eğitimli, okuyan yazan, düşünen, bilinçli insanlar ülkesi burası... Ne kadar ironik değil mi? Bütün bunlara sahip olsak bile, bir çocuğun yetişmesi için gereken sevgi, sabır ve büyüklük var mı ki?

"Üç" yetmez "Beş" doğurun, doğurun salın sokağa ama sonra ağlamayın yaptıklarına!.. Yanlış yollara saparlarsa, bilin ki, suç hepimizde. Zira çocuktu onlar, koruyup kollayamadık, hırpaladık, sokağın koynuna attık. Uyuşturucunun, tacizin, şiddetin pençesinde bıraktık. Çocuktu onlar, sevmeyi bilemedik...

Suça karışan her beş kişiden biri çocuk bu ülkede. Onlara 'geleceğin güvencesi' demek yetmez, önce onların geleceğini güvence altına almak gerekir. 0-6 yaş arası en az 300 çocuğun ceza evinde yaşadığını biliyor mu herkes? Üremekle iş bitmiyor arkadaş, sevmek gerek, korumak gerek, güvence gerek, gelecek gerek hem de en sağlamından...

18'ine bile erişmemiş  2 binden fazla çocuk, çeşitli suçlardan ceza evindeymiş kimin umrunda? 15 yaşın altında, yaklaşık 5 milyon çocuk, yoksulluk sınırının altında yaşasa ne olur ki, değil mi, biz doğurmaya devam edelim, büyür giderler nasıl olsa!.. Canlı doğan her bin bebekten 40'a yakını, bir yaşını doldurmadan hayatını kaybediyor olsa da... Temiz içme suyunu bile bulamayan çocukların ülkesinde yaşasak da, ne çıkar?.. Öyle mi?

Kayıp çocuk sayısı kaç, kaç evladımız tecavüz ve şiddet mağduru? Kaç çocuk ensest kurbanı bu ülkede? Umursayan beri gelsin! Bir de engelli çocuklarımız var ki, kelimeler kifayetsiz kalıyor verdikleri yaşam savaşını anlatmaya.. Ne kadar özel eğitim merkezi var onlar için, ne kadar sağlıklı eğitebiliyoruz onları, ne kadar sevebiliyoruz ötelemeden? Tabi bu çocukların bir de çeşitli zorluklar yaşayan aileleri var görmemiz, duymamız gereken. Kaçımız, yaşam boyu sürecek stresin farkındayız, mücadelenin... Kaçımız uzattık ki elimizi onlara?..

Dedim ya,işimiz rakamlarla değil, tek bir çocuk bile olsa, utanacağımız bir durum var ortada. Ciddiye almayın rakamları, zira eminim ne kadar araştırılırsa araştırılsın, durum bildiğimizden daha vahim olacak.  Biz bu kafayla gidersek, üç de yaparız beş de on da... Allah rızkını verir deyip deyip doğururuz sadece ve daha çok çocuk heba olur, görmezden geliriz hep birlikte. Bazen sokakta, bazen ailede, bazen koruma altında... Nerede ne şekilde bilinmez ama yitip gider çocuklukları. Kaç sokak çocuğu var, kaç çocuk aile yanında şiddet ve taciz görüyor, kaçı sokaklarda öldürülüyor, kaç çocuk sevgiden, eğitimden, çocuk olmaktan mahrum bırakılıyor? Umursamadan yaşar gideriz. 

Gerçek tablo ne kadar vahim bilinmez. Bunu yetkililere bırakıp sosyal sorumluluk almaya çağırıyorum hepinizi. Öncelikle bakabileceğiniz kadar çocuk yapmaya, sonra da bakıma muhtaç çocuklara el uzatmaya davet ediyorum. 

Konu basit : "Çocuk". Ama sorumluluğumuz çok ağır; çünkü onlar "çocuk"...