Yine
Bir bilmecen mi var bana?
Bu kez neyle sınayacaksın?
Ey hayat, ne istersin benden?
Daha kaç muamma çözeceğim,
Senin uğruna,bilinmeyen bu yolda?!..
…
Bir bilmecesi varmış hayatın
Bana özel ve karman çorman…
Çözmek için düştüm yollara
Yıllar harcadım bu muamma uğruna
Dağların eteklerinde dolandım
Her adımda bir kez daha
Labirentin kıvrımlarıyla sınandım
Ne de zormuş çıkışa ulaşmak
Orada Tanrı’yla tanıştım
Yoldaşım,sırdaşım oldu
Evrenin resmini çizdi bana
Çıkışı göstersin diye
Kalbime bir klavuz koydu
Onunla düştüm yola
“Her şeyim var gibiyken hayatta
Tek eksiğimi sen anla”
Bulutları kokladım,adım adım
Denizi içtim,susamadım
Ve sadece kendimi aradım
Yollarda çakıllara, çalılara takıldım
Yılmadım,hep kendimi aradım
Kendimde onu bulmayı arzuladım
Kendimde onu,onda kendimi aradım
Asırlar aldı yalnızlığım
Sonra bir yanardağa rastladım
Patlamadan öylece kalakalmış
İntikamını,hırsını bana saklamış
Korkmadan etrafında turladım
Patlarken yok edeceğini bile bile
Beni de kendini de…
Dev ateş topunun üzerine oturdum
Ve bir dua okudum
Adaklar adamadım,sadece
Yağmur damlalarını yudumladım
Bir nefeste durakladım,yavaşça soluklandım
Onda kendimi,kendimde onu aradım
Tepede, hem de en tepesinde
Uzansam elime değecekken lacivert gökyüzü
Onda kendimi, kendimde onu…
Hep aradım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...