Okyanus ve Gemi

Okyanus…

Masmavi, ışıl ışıl sular…

Yosunlar çok dipte merak etme!

Olması gerektiği yerde

Pırıl pırıl suyun rengi

Sevdalı balıklar ve göklerde martılar…

Kirletilmemiş henüz

Gemiler geçmiş tabi ki, pisliğini bırakarak

Ama koca okyanus bu

Tutar mı çerçöpü içinde?

Tertemiz yapmış suyunu
Pisliği vermiş akıntılara

Tek bir devasa gemi görünüyor şimdi

Atmış çapayı suyun derinliklerine

Kumlar cam gibi parlıyor dipte

Ve bir deniz yıldızı susuyor

Bir istiridye sandığını açmış

İnci taneleri saçılıyor her yere...

Gemi okyanusa, okyanus gemiye bağlı kaderden

Gitmek istese de su bırakmaz ki onu

Kuma saplandı çapa bir kere

Çekse de çıkaramaz mavilikten başını

Orada kalacak hep
Ve kalmalı

Yoksa kudurur deniz

Öksüz, yetim kalır gemisiz

Anlamını yitirir berrak sular

Yaşanır mı amaçsız

Dönmez mi canlı cenazeye

Nefes alır mı balıklar

Okyanusun suyu çekilirse?

Eyvah!

Bak, koca bir dalga geliyor

Sular köpük köpük…

Sarsılıyor gemi şiddetle

Bir de fırtına çıkmış ki sorma gitsin

Dalgalar...
 Ruhuna işlenmiş nakışlar

Kaptansa dümeni ters tutmuş

Bir o yana kırıyor bir bu yana

Unutmuş çapayı çekmeyi
Saplanmış kuma

Yoksa sarsılır mı gemi 
Bir dalga onu ters çevirir mi?

Öyle bir an ki

Geminin öfkesi denize
Denizinkiyse gemiye…

Ters döndü dönecek

Kıyamet mi kopacak fırtına çıktı diye?

Bu koca okyanus
 Yutar mı ki ruhunu?

Şimdi durulmalı sular

O gemi ve ışıltılar
Birbirlerine muhtaçlar

Zira onsuz uçmaz ki martılar

Deniz yıldızı kurur

Sular kan kırmızıya boyanır

Kaderin cilvesi deyip de
 Geçmek var mı?!..

Bir şeyler yapmalı ki
Rotadan şaşmasın gemi 

Kaptan şaşkın,menzili kaybolmuş

Kuma sapladığı çapasını unutmuş

Terk etmek istiyor sevdalı denizi

Ama öyle bir sahiplenmiş ki onu su

Sımsıkı sarıyor devasa gimisini

Alabora olmasın

Yan yatmasın, süzülsün sularda hep 

Benimle kalsın diye 
Çığlık çığlığa…

Şimdi her yerde aç martılar

Rüzgarın sesi, güverteye çarpan dalgalar…

Her yer kapkara

Boranlar kopuyor, köpek balıkları üremekte

Suyu kirletmek üzere dipten gelen tortular

Okyanus bu

Sevdiği her şeye 
Sahip çıkmış bugüne kadar

İzin verir mi hiç kendi suyunun 
Kendi gemisini yutmasına

Bırakır mı köpekbalıklarına?

Susturur doğanın vahşetini

Ağlar sessizce suyun kraliçesi

Ağlar deniz yıldızı ve

Kaderine seslenir

Onu benden alma

Yitirmesin anlamını deniz

Hediyesini almasın elinden
Bu son nefes tükenmesin!

Evren onu bağlamış tutkuyla

Işığa boyanmış bu devasa gemiye...

Sonunda, Tanrı de duydu bu sesi

Kalmalı, dedi

Bu sularda bu gemi

Zira birlikte yazıldı kaderleri

Ortaktı zaten çizgileri

Et ve kemik gibi

Elmanın iki yarısı

Aynadaki yansıma…

Hangisi kopar ki diğerinden?

Şimdi sükunet ve huzur

Deniz yıldızı mutlu, martılar cıvıl cıvıl…

Küçük bir balık ölmüş sadece

Sulara bile erişemeden

Henüz doğmayı beklerken

Annesi okyanus, babası gemi…

Kıyamet kopana dek

Su ve gemi

Tek beden tek ruh…

Adı kader bu masalın da

Sonu olmayan okyanusta

Ve devasa bir geminin gerçek hikayesi…