Kim derdi ki
Güneş doğmayacak bir daha
Dereler akmayacak
Şırıl şırıl
Yazmayacak kalem
Kim derdi ki açmayacak bahar
Gül kokmayacak bebek
Ve gün ışımayacak arsızca!..
Kıyamet kapıya dayandı adeta
Bak şimşekler çaktı işte
Yerle bir dünya
Bir el uzandı, sildi yeryüzünü
Ve kapkara oldu sema
Kim derdi ki
Sabah olmayacak bir daha!..
Sel bastı can evimizi
Yuttu güzel olan ne varsa
Toz yumağı oldu köşe bucak
Bereketi son buldu toprağın
Sonu geldi çattı
İki kapısı da kapandı hanımızın
Artık ne giriş var ne çıkış
Kim derdi ki yok olacak bu dünya!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...