Suyun Okşayışı

Bırak elindeki çekici! Okşayarak seven su ol!

Okşa ki büyüsün umut, sabırla işle hayatı ilmek ilmek. Bırak halı döver gibi yaşamayı, pamuklara sar sevdiklerini. Zira yürek sırça köşktür, onu sadece sevdikleri tuzla buz eder. Kırma seni sevenleri. Okşa elindeki yüreği, gönlünü al sevdiklerinin.

Her kimse senin için en değerli, onun umudunu okşa, kırma kalbini. Sev aileni, dostlarını, memleketini; sev ki ki filizlensin hayat, tomur tomur çiçeklensin!

Sevmeyi öğrendim diyorsan, işte o zaman aslında öğrenmişsindir yaşamayı.

Donkişot’uz ya biz, hepimiz değirmenlerle savaşan birer hayal kahramanıyız ya… Öyle de olsa, bir hayalse bile, bu savaşı kazanmak en çok sevgi dolu yüreklere yakışır .

de Eğer değer verdiğin birileri varsa hayatında, seviyorsa birileri seni, hem de büsbütün karşılıksız, çıkarsız... İşte, sımsıkı sarıl onlara.  Bırak savaşmayı, yarışmayı, bırak paralamayı, itelemeyi, sahip çık eğer seninse. Ayırma yanından, uzaktan sevmek şarkıların işi, sarıla sarıla, gözündeki yaşı sile sile sevmeyi öğren seni sevenleri. Saçının bir tek teline bile kıyamadan. At artık o çekici elinden!

          Zira: “Taşı delen çekiç darbeleri değil,suyun okşayışıdır.”   (Tagor)