21 Mart 1973'te yitirdiğimiz Aşık Veysel'i saygıyla anıyoruz.
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır
beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır
Cumhuriyet dönemi Halk edebiyatının büyük ustası Aşık Veysel. Şehirli aydınların halk şiiri geleneğinden yararlanarak şiir yazdığı günlerde yaşamış gerçek bir saz şairidir, aşık edebiyatının son dönemdeki en büyük ozanıdır.
Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır
Anadolu'nun yetiştirdiği büyük değerlerden olan ozan, aslen köylüdür ve bütün benliğiyle toprak sevdalısıdır. Onun güven veren, bereketli, vefalı oluşunu över. her ihtiyacını karşılayan toprağa vefasını anlatır şiirde.
Toprak değeri bilindiğinde gerçek bir dosttur insana. Sakladığı hazineleri ortaya çıkarmak, insanın çabasıyla olacaktır. Bir verip bin alınan toprak, aslında hepimizin sadık dostu değil midir? Ölünce bağrını açan da odur, bütün kusurlarımızı gizleyen de...
Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...