Sabaha Çeyrek Var

"Gecenin en karanlık anı, şafak sökmeden az önceki zamandır.”   

Victor Hugo

Her şeye rağmen umutluyum hâlâ... Memleketim gibi ruhumda da bombalar patlasa da, hainlik, sevgisizlik kol gezse de her bucakta... Ben umutluyum hâlâ...  

Her doğan gün, yeni bir başlangıç değil mi? Her sabaha ayrı bir şevkle başlıyorum işte ben, bugün daha da hevesliyim hatta. Uyandım, gökyüzündeki ışığa baktım. Güneşi gördüm, uyandım, hayattayım. Gün ne kadar karardıysa, biliyorum ki, o kadar yakınım sabaha. Ben umutluyum hâl...

Karardıkça karardı gece, hainler çoğaldıkça çoğaldı, ölümler zamansızlaştı her geçen gün. Şehit acısı yaşamadığımız gün kalmadı, bombalarla patlatıldı yüreğimiz arka arkaya. Sevgilerin içi boşaldı, yalan baş tacı edildi. Herkes çıkar peşinde, insanlık çöpe atıldı. Yine de ben umutluyum hâlâ...

Bir yanımız kapkara ama öte yanımızda güneş, doğmak için bekliyor. Umudun gücü var hâlâ... Bu memleket çok acılar gördü, haince sırtından çok vuruldu. Savaşlara, teröre, ihanetlere çok maruz kaldı. Bu toprakların ekmeğini, suyunu hak etmeyen zehirli yılanlarla yaşadı koyun koyuna. Geçmişten günümüze... Ama büyük değerleri de doğurdu bu topraklar, vatanseverleri de yetiştirdi, büyük liderleri de gördü. Bu memleket Kemaller, Nazımlar, Veyseller gördü ve daha nice değerler...

Tamam zordayız şimdi, tamam karanlık uzun sürdü. Evet, bıçak kemiğe dayandı. Doğru, dibe vurdu hayat. İnkarı mümkün olmayan acılar, hainlikler yaşıyoruz, bu da doğru. Ama biliyorum ki sabaha az kaldı. Şafağın sökmesine kim engel olabilecek? Gün gelecek bütün pislikler temizlenecek, mikrobun her türlüsünün bir ilacı var elbet. Şu anda zehrin panzehrini bilmiyorsak, bu olmadığı anlamına gelmez. Az kaldı, dayan yüreğim, dayan memleketim. Her şeyin sonu varsa karanlığın da sonu gelecek. Ben umutluyum hâlâ...

Kaderimiz eş bu topraklarla. Benim küçük hayatıma da doğacak güneş, memleketimin göğünde de ışıldayacak. Sabaha  az kaldı, dayan yüreğim, dayan memleketim. Ben umutluyum hâlâ...