Yol yakınken dönmeli kavgadan
Uçurum bak, yolun sonu
Bile bile sürüklemeden kaderi
Barışa dönmeli!
Ey yolcu!
Dönebilmelisin ışığa
Tükenmeden ümitler
Kardeşliğe vurulmadan pranga...
Sarsıntı toprağı deliyor bak!
Feryatlar göğe yükseldi
Hangi taşı okşasak
Un ufak oldu avuçlarda
Kanter içinde yürekler...
Ey dost!
Yol yakınken, tükenmeden
Dönmeli bu kinden, öfkeden
Vurulmadan, vurmadan
Düşmeden umutlar toprağa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...