Bahane Çok / Deneme

“KOŞUYOR ALTI YAŞINDA BİR OĞLAN

UÇURTMASI GEÇİYOR AĞAÇLARDAN

SİZ DE BÖYLE KOŞMUŞTUNUZ BİR ZAMAN

ÇOCUKLARA KIYMAYIN EFENDİLER

BULUTLAR ADAM ÖLDÜRMESİN”

                                     N.H.

Çocuklar ölüyor üstat; umudumuz, geleceğimiz öldürülüyor. Doyamadan çocukluğun şımartısına anaları ölüyor kucaklarında. Babalar, amcalar kurşun sıkıyor hayallerine. Bombalar atılıyor miniminnacık yüreklerine. Bulutlar adam öldürüyor üstat, bulutlardan ölüm yağıyor.

Öldürmeye doyamadı insanoğlu, hep bir bahanesi var değil mi? Bazen savaş, bazen terör, bazen kan davası ya da namus cinayeti, intikam… Sebep ne olursa olsun, bir canı almayı haklı kılar mı? Gün geçmiyor ki, şehit haberleriyle uyanmayalım ya da cinnet kurbanı bir aileyi, koca dehşetiyle sönen bir yaşamı duymayalım. Kanıksamış olmalıyız insanın insana ettiğini, yoksa çıldırmak işten bile değil ki!..

Son on yılda sadece ülkemizde yüzlerce kadın öldürülmüş hepsi de benzer sebeplerden. Yüzlerce, çocuk ölümü var kayıtlara geçen. Yüzlercesi de anasız, babasız, evlatsız, yarınsız bırakılmış. Dünya üzerinde bir günde kim bilir kaç insan bir başka insanın elinde can veriyor. Kaç çocuk, kaç can?..

Bulutlar adam öldürüyor üstat, işte bak, bulutlardan ölüm yağıyor. Adam adamı, adam kadını, adam çocukları, adam demeye dilim varmıyor bir insan sureti bir başka insanı… Sonu yok can almanın, en çok da aklımın almadığı şu ki, analık ruhuna sahip olmayan bir dişi kendi doğurduğunu öldürüyor. Sonuçta hep birileri birilerini öldürüyor ne yazık ki!.. Bilmem hangi sebeple...

Asırlardır kanla beslenen bu dünyada, kansız günlerin umudu var mı hala? Nasıl olacak bilmiyorum ama bunun gerçekleşmesi için herkese bir parça görev düşüyor galiba. Sanırım insan olabilmeyi başarmakla ilgili bir durum bu. Ne politik ne dini ne de kişisel sebepler can almaya haklı bir gerekçe olabilir. Kendini evrenin en değerlisi sayan insanoğlu, gücünü kendi türünü yok ederek mi göstermeye çalışıyor acaba?!.. Bu vahşete  dur diyecek bir güç var mı?