Barabbas / Par Lagerkvist
Barabbas, İncil’e göre, çarmıha gerilmek üzere, Roma valisi
Pilatus’un karşısına çıkarılan bir hayduttur. İsa ile birlikte çarmıha
gerilecektir. Roma valisi İsa ve Barabbas’tan birini bayram dolayısıyla
affedeceğini duyurur. Yahudiler, “Barabbas’ı bağışla, İsa’yı as!” diye
bağırırlar. O artık “Bağışlanan Barabbas”tır ve yaşamı boyunca bunun ağırlığını
üstünden atamaz. İncil’de geçen bu hikaye, Lagervist’in romanına ilham
olmuştur. Romanda hristiyanlık değil, insan sevgisi ve acıma duygusu esas
alınır. Olaylar zinciri bizi, insanlığın çektiği acıları anlamaya zorlar. İnsan
oğlu gelişimin neresindedir? Sorusunun yanıtı aranır ikinci planda.
Barabbas’ın içindeki çelişkiler, yaşadığı ruhsal işkence onu
yalnızlığa iter, ne Hristiyanlara yaranabilir ne de kendisi yerine çarmıha
gerilen İsa’yı unutabilir. Yalnızlık içinde yaşar ve yalnız ölür “Bağışlanan
Barabbas”...
“Lagerkvist’in başarısı, gerçekler dünyasıyla inanç dünyası
arasındaki karanlık uçuruma gerilmiş cambaz ipi üzerinde dengeyi tutturmuş
olmasındandır.” (Andre Gide)
Hayatının anlamını sorgulayan Barabbas, İseviler tarafından
da Yahudiler tarafından da kabul görmeyen mutsuz bir adamdır. O hep yalnızdı, “dünyada,
karanlıkta, aydınlıkta, ölüler ve diriler arasında hep yalnız…”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...