“Merhaba, dedim kalbime, merhaba! İşte baş başayız içimin
acısı…”
“ Hayat, bir kez olsun, eğilip öpsün alnımızdan.”
“Bırak, biraz daha uyusun içindeki yabancı!”
“ O yol, hep senin tersine akıyordu.”
Okuduğum dost kitaplardan biri... 2004'te yayımlanan kitap, 20 ayrı yazıdan oluşuyor. Bunlar, İnsanın Bir başkasına muhtaç olduğu Yerdeyim'le başlayıp Bir Gün Bütün Anneler Eşit Olacak'la bitiyor. Her biri birbirinden güzel, öykü tadında, deneme tadında yazılar bunlar. Tekrar tekrar okunmaya değer cümleler var içinde, kendinizden çok şey bulacağınız...
Yaşanmışlıklar, yaşanamamışlıklar... Yalnızlıklar, çaresizlikler... Kırgınlıklarımız, kırdıklarımız... Yitirdiklerimiz, yitirildiklerimiz... Kısacası sol yanında bir ağırlık taşıyan herkesin yaşayabilecekleri... Kendiyle dertleşir gibi, söyleşir gibi, bir aynadan içini seyreder gibi...
"Evimdeyim işte. Ne zamandır özlemiştim duvarlarımın arkasında olmayı. Ne zamandır eğilip bakmamıştım yaralarıma. Kendimle konuşmamıştım doyasıya."
Okuyun sonra siz de kendinize bir mektup yazın. Zira herkesin kendiyle dertleşmeye, söyleşmeye ihtiyacı vardır aslında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...