Ağlama

Delemez taşı bazen

Bir asır geçse de suyun okşayışı

                                                                                       Sabır eritir ya bazen

Taşı delemezse de...

Kuruturmuş ya suyunu

Çöle döndürürmüş işte

Fokurdayan kaynağın

Aldırma!

Aç yüreğini 
Sen yine de

Belki bir nefes daha

Henüz yaşarken 
Sen de taş olma

Bırak su okşasın ellerini

İzi kalsın kanatsız meleklerin

Gönül üşür bazen ellerin gibi

Sağ eline sor
o da üşüyor mu ?

Olsun

Sol elin var ya, aldırma!

Boş ver

Bırak gitsin, uğraşma

Korkma hâlâ ayaktaysan

Nefes de alıyorsan

Tüketme yüreğini!

Ağır gelir ya bazen
Hayatın yükü

Taşıyamaz ya çaresiz

Bazı yürekler...

Değer de ağırdır tümüyle

Tenekeye altın dediysen

Uğraşma
Siyahı beyaz yapmaya

Kurak çöllerde dolanma

Çürükse elmanın ikinci yarısı

At gitsin, aldırma

Ağlama!