Adam Asmaca

"Odandan çıkman gerekmez, masanda oturmaya devam et ve dinle... Dinleme bile, sadece bekle... Bekleme bile, gerçekten sakin ve yalnız ol. Dünya özgürce sunacaktir kendini sana... " Kafka

Evet, dünya özgürce sundu kendini hepimize. Sandık ki mutluluğu da sunacak gümüş tepside, yanlış anladık hayatı. Hayat bizimle "adam asmaca" oynuyormuş meğer. Şimdi sunduklarına dönüp baktım da... Yalan ve Talan... Bekliyorum yine de, öylesine, odamda, masamda, kağıt ve kalemle. Ve ölülerimle...

Ölüler konuşamaz ama sen konuş benimle! Sakin ve sessizce, öyle kendinle konuşur gibi, dürüstçe!.. Talan etmeden, dağıtmadan etrafı... Bak, zaten darmadağınık her yer, çiçekler solmuş, halıda cam kırıkları, masada sararmış mektuplar, darmadağınık işte!.. Zor geliyor artık ortalığı toplamak, inan öyle zor ki, yığın yığın kırıklığı onarmak, kirli duvarları boyamak, aynaları parlatmak... Eşyalar lime lime... Öylesine birikmiş ki yalan ve talan, üst üste... Herkes bir köşede, kiminin günah işlemeye zamanı bile olmamış, gelmiş ve gitmiş öylesine, kimi günahın dibine vurmuş kimi de yalanın... Ama bak, şimdi ölü hepsi de. Ya bir bebek ya ömrünün ilk baharında ya da solmuş bir gül, koca bir çınar ya da kırık bir dal...

Ama yine de, onlar sussun, sadece sen konuş benimle!..