Maymun Tuzağı

               "Her gelen baktı geçti."

Ey gafil! Nereye götüreceksin bu kadar malı mülkü? Niye bu açgözlülük? Ne zaman doyacak karnın ? Kime kaldı ki, sana kalsın! Sokaklar aç çocukla doldu, sen hamuduyla yutarken deveyi?.. Bu bitmez tükenmez hırs nereye kadar? Söyle, hangi koltuk girecek kefene?  Gün gelecek, senin üstünde de otlar bitecekse eğer, bu hırs, bu doyumsuzluk niye??? Mala mülke, güce hasretle öleceksin, zira sonu yok bunun. Ey gafil, doydum de, artık!..

Ey gafil! Hep daha çok, daha çok istersin. Bu uğurda yakar, yıkar, kırar, ezer geçersin. Yoksa sen kendini hiç ölmeyecek mi sanırsın? Kimler geçmedi ki fani dünyadan, sen kendini baki mi sanırsın? Adeta yapıştın bu dünyaya, hepsi senin olacak mı sanırsın?

Görmez misin, kendini nasıl bir tuzağa kaptırdığını? Bilmez misin ki, bu hırsın sonu yok. Nereye kadar sürecek, hepsi benim olsun çılgınlığı?.. Serbest bırak artık benliğini, bırak ki özgürleşsin ruhun! Elinde ne varsa onu gör, bırak komşunun tavuğunu kaz görmeyi! Yetinmeyi de öğren, girmeden toprağa!

"Asya’da maymun yakalamak için kullanılan bir çeşit tuzak vardır. Bir hindistan cevizi oyulur ve iple bir ağaca veya yerdeki bir kazığa bağlanır. Hindistan cevizinin altına ince bir yarık açılır ve oradan içine tatlı bir yiyecek konur. Bu yarık sadece maymunun elini açıkken sokacağı kadar büyüklüktedir, yumruk yaptığında elini dışarı çıkaramaz.

Maymun tatlının kokusunu alır ve yiyeceği kavrar, ama yiyecek elindeyken elini dışarı çıkartması olanaksızdır. Sıkıca yumruk yapılmış el, bu yarıktan dışarı çıkamaz. Avcılar geldiğinde maymun çılgına döner ama kaçamaz. Aslında maymunu tutsak eden bir şey yoktur. Onu sadece kendi bağımlılığının gücü tutsak etmiştir.

Yapması gereken tek şey elini açıp yiyeceği bırakmaktır. Ama zihninde açgözlülüğü o kadar güçlüdür ki bu tuzaktan kurtulan maymun çok nadir görülür. Bizi tuzağa düşüren ve orada kalmamıza neden olan şey, arzularımız ve zihnimizde onlara bağımlı oluşumuzdur. Tüm yapmamız gereken, elimizi açıp benliğimizi ve bağımlı olduğumuz şeyleri serbest bırakmak ve dolayısıyla özgür olmaktır." (Joseph Golstein)