"Her kayıpta bir kazanç var" diyorlar,
"Belki savmıştır bir belayı".
İlle de ölmek mi gerek?
Beyaz güvercinim öldü bak!
Şimdi hangi kazanç var ki cebimde?!..
Hangi bilmediğim yüzünü gördüm feleğin?
Karlar kan gölüne döndü.
Söyle neyle avunsun bu yürek?
Daha kaç kez ölecek,
Daha kaç can verecek,
Daha kaç kez sövecek çarkına feleğin?
Bak,bembeyaz karların üstünde
Beyaz bir güvercin yatıyor,
Kanatları kan içinde.
Minik yüreği susmuş,
Ağrı,acı hissetmeden yatıyor soluksuz.
Haykırıyorum şimdi ben,
Küçük bir kız gibi,canı yanmış…
Haykırıyorum acıyı bile hissetmeden:
“ Acımadı ki!”
Acıtamaz ki artık canımı
Şu kavanoz dipli dünya!
Ne kaldı ki geriye?
Beyaz güvercinim de öldü işte!
Toprağa gömdüğüm ciğerparem gibi,
O da terk etti beni.
Şimdi hangi kazanç var ki cebimde?!..
Olgunlaştırır diyorlar acı insanı.
Yalan,koca bir yalan!
İzi kalacak nasıl olsa,
Soğuk duvardaki çiviyi sökseniz de.
Her acının alıp götürdüğü bir parçam gibi...
Hangi kazanç var ki şimdi cebimde?!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...