Yol bitti
iki adım ötesi boşluk
son iki adım kaldı önümde
yazık!
ama olsun, yine de
yaşamaya değer
küllerinden doğan
simurgum ya hani ben
yüreğim tir tir titrese bile
ayazda donmaya ramak kala
kırık dökük hecelerle de olsa
şarkılar yazacağım yeniden
titreyerek otururken bir bankın ucunda
ipek mendillere sarılıyken
boş hayaller
hep yeniden doğacak
ruhumu ölümsüzlere
ruh kardeşi yapacağım
ben
sağ elimi tutan sol elim olmasın
ben ölürken
son iki adımda yeniden
vefa durağında bekleyeceğim ben
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...