Eski Plak
Hangimiz zaman zaman eskiye özlem duymayız ki!.. Bazen çocukluğun
pembe coşkusu canlanır, bazen de ilk gençliğin çılgın günleri… Tabi, o yılları mutlu geçirme şansına sahip olmuşsanız...
Ben en çok, babamın gramofonunu özlüyorum ilk gençliğimi
anınca, siyah plakların tadını ve dinlerken kurduğum hayalleri… Adamo, Enrico Macias, Joe Dassin, Edit Piaf,
Dalida, Mireille Mathieu ve daha nicelerini… Esmeray’ı, Ruhi Su’yu, Cem Karaca’yı…
Özlüyorum o plaklı günleri, dinlediğim şarkıları, türküleri…
Aynı tadı alamıyorum bugünkü müziklerde, ben o cızırtılı sesi özlüyorum. Yaşanmış güzelliklere, gençliğe duyulan özlem bu. Anılar defterinde iyi izler
bırakmasından kaynaklanan bir şey belki de. Galiba ben yaşlanıyorum, eskiye özlem biraz da yaş almanın getirisi değil mi ki?!..
