" İnsanlar köprüden geçmediği zaman
Acaba köprü düşünür mü?"
Olgu hikayeleriyle tanıdığımız Sait Faik Abasıyanık, şiirlerinde de çevreye ve canlılara bir hikayeci gözüyle bakar. Yaşamın içinden çıkan kişileri davranış ve karakterleriyle dizelere aktarır.
"Çamaşır mandalını gözlerinde sallayan meczubun geçtiğini
Üsküdar iskelesinin kanapelerinde güneş banyosu yapanı
Üsküdar kıyılarının ötesindeki
Kastamonu, Sivas, Safranbolu... Erzurum'u"
İnsanları bir hikayeci titizliğiyle inceleyen, günlük olanı, sıradan olanı ele alan Sait Faik Abasıyanık'ın şiirlerinde çeşitli tipler görülür. Bunlar, kendilerine özgü davranış ve duygularla sıralanırlar şiir boyunca. Bir meczup çamaşır mandalı sallayarak gezer, işsiz güçsüz insanlar iskelede güneşlenir... Kimileri içlerindeki hamurdan şeffaf ve titrek memleket rüyaları açan yufkacılardır. Kimileri de al yanaklı, beyaz, kalın şekerciler... Onlar memleketin fotoğrafıdır adeta, tabi Sait Faik hikayelerinin de şiirleşmiş halleri...
