Işıklar
Birer birer söndüler
Beyaz umudun rengiydi
Ve sen
En parlak ışığımdın
Güneşim
Işıkları söndürmeseydin
Sen bebeğimdin
Hem gözbebeğim hem yüreğim...
Işıklar
Birer birer söndüler
Geride karanlık aynalar
Önce gülüşün koptu ömrümden
Sonra varlığın
Silindi yeryüzünden
Tek tek söndürdün ışıklarımı
Birer birer yaktın
Ömrümün kelebek kanatlarını
Şimdi ışıklar söndü
Işıklar
Birer birer
Karanlığa gömülüp gittiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz alınmıştır.Teşekkürler...